Een paar uur lag hij daar op zijn rug.
Met zijn ogen open, starend naar het plafond.
‘Kun je niet slapen?’ hoorde hij naast zich.
‘Nee’, fluisterde hij zacht tegen zijn vrouw.
‘Wat is er toch?’ vroeg ze. ‘Je was de hele avond al zo afwezig.’
‘Ach niets ga jij nu maar lekker slapen lieverd, je hebt je rust hard nodig.’
Zachtjes draaide ze zich om met een zacht kermend geluid.
Zijn hart brak toen hij dit hoorde.
Hij hield het niet meer uit in bed.
In de keuken aangekomen keek hij naar buiten waar het pikkedonker was.
In een flits leek het of er iemand achter hem stond.
Hij schrok, maar bleef verstild staan.
Bij het omdraaien zag hij niets, maar hoorde hij een vreemd geluid uit zijn werkkamer komen.
Heel alert liep hij door de donkere gang en deed bedachtzaam de deur van zijn kantoor open.
Weer bekroop hem dat gevoel alsof er iemand was, maar hij zag niets.
Hij liep naar zijn bureau en keek nog eens naar de stapel papieren en alsof er iets in hem gebeurde stond hij daar en zei zacht: ‘Oké, ik zal me erin verdiepen.’
Met een gek berustend gevoel kroop hij weer zachtjes naast zijn lieve vrouw.
Hij dekte haar toe en fluisterde: ‘Ik hou van je lief.’
Hij wist dat ze die ochtend naar het ziekenhuis moest voor de uitslag.
‘Johan ben je klaar?’
‘Ja ik kom.’
Hij stommelde naar zij vrouw, die al bij de deur stond te wachten.
‘Heb je alles?’ vroeg ze.
‘Ja kom nu maar, anders zijn we echt te laat voor de afspraak.’
Vandaag was de grote dag. Gabriëlla zijn geliefde vrouw zou vandaag de uitslag horen van de arts in het ziekenhuis.
Gespannen en stil zaten ze naast elkaar in de wachtkamer.
‘Wat liggen er eigenlijk allemaal voor brieven op je bureau?’ fluisterde ze hem toe.
‘Ach, wat papieren uit de erfenis van mijn vader.’
‘Oh, wat zijn dat dan voor brieven?’
‘Niets bijzonders. Wat oude aantekeningen in het oud Nederlands geschreven, kan er niks mee.’
‘Je krijgt ze niet voor niets’, maar op dat moment werd ze onderbroken
door een lange man in een witte jas.
‘Mevrouw Brand!’ klonk een zware stem.
Met een brok in de keel stonden ze op en keken naar elkaar.
Oké, hier gaan we dan.
Zwijgend voor zich uit kijkend zaten ze daar met elkaar aan de keukentafel.
Een woede maakte zich meester van hem.
Een grote woede vanuit onmacht deed hem een glas dat voor hem stond kapotsmijten.
‘Rustig lieverd!’ riep Gabi, ‘rustig!!’
Ze keken elkaar diep in de ogen aan en vlogen elkaar om de hals.
‘Nog maar een paar maanden! Hoe dan?! Waarom jij?!’ huilde hij.
‘Ik kan er niets aan doen Johannes’, snikte zij nu ook.
‘Dat weet ik toch lief, maar het is zo onrechtvaardig.
‘Iemand zoals jij die altijd geestelijk en fysiek goed voor zichzelf zorgt.
Waarom krijgt uitgerekend jij die rot ziekte?!’
De film van het ziekenhuis spookte de rest van de dag door hun hoofd.
Uitgezaaide kanker zonder behandelplan was de conclusie van de arts.
‘s Avonds lag ze in zijn armen op de bank.
Ze hadden de deken die gemaakt was door haar oma over zich heen geslagen, in de hoop hier iets van troost in te vinden.
‘Wil je me één ding beloven Johannes?’ vroeg ze zacht.
‘Natuurlijk lieverd, wat moet ik beloven?’
‘Dat je goed voor jezelf zal zorgen en dat je niet jezelf verliest in je werk of in de alcohol,
net zoals je vader.’
Hij voelde het op dat moment anders, maar om haar gerust te stellen
beloofde hij haar goed voor zichzelf te zorgen.
‘Kom je me af en toe nog wel even opzoeken?’ was zijn verzoek er achteraan?
‘Tuurlijk!’ zei ze plagerig.
‘Ben er maar zeker van dat ik ervoor zorg,
dat al je toekomstige vriendinnetjes het huis uit gejaagd worden.’
‘Ik wil niemand anders meer’, zei hij boos. ‘Het is jij of niemand!’
‘Ik zou het je wel gunnen hoor lieverd’, maar Johannes wilde er niets meer over horen.
Een week later belde Johannes in paniek de dokter op.
‘U moet nu komen, hoort u mij! Nu!!’
Nog geen vijf minuten later ging de deurbel.
Daar stond de dokter met zijn tas.
‘Kom snel!’ riep Johannes hem toe, die inmiddels al richting de woonkamer liep.
‘Help haar toch!’ riep Johannes de dokter toe, terwijl hij nerveus heen en weer liep.
Gabi had al dagen niets meer binnen kunnen houden aan eten en drinken.
Sterk verzwakt probeerde ze zich op te richten.
Maar de dokter maande haar op lieve toon: ‘Blijf rustig liggen.’
‘Dit gaat zo niet langer meer, ik kan dit niet meer aanzien.’
‘Ik ben het volledig met u eens meneer Brand.
Het moment is aangebroken om haar niet langer op deze manier te laten lijden.’
Johannes hield zijn handen voor zijn gezicht.
Alles in hem schreeuwde NEE!!
Maar ze was het gevecht aan het verliezen, sterker nog ze had al verloren.
Dit laatste stukje maakte het mensonterend.
De dokter stond op de gang te bellen met de nodige mensen, toen Johannes zich langzaam over haar bed boog, om Gabi een kus op haar voorhoofd te geven.
‘Het is klaar Johannes ik kan niet meer, dit is geen leven.’
‘Ik weet het schat, je mag straks heerlijk gaan slapen.’
Ze keken elkaar met een intense blik aan die niet van deze wereld was.
Alles leek stil te staan.
‘Ik ben over een uurtje terug met het noodzakelijke', zei de dokter en liep vervolgens het huis uit.
Bij het dichttrekken van de deur moesten ze beide huilen.
Daar stond hij nu te kijken, wat was ze mooi!
De zon kwam door de ramen binnen en scheen haar gouden licht over haar haren en gezicht.
Een engel zoals ze er nu uitziet, bedacht hij zich.
Haar overlijden had bij hem een diep innerlijk stuk aangeraakt,
wat voor hem als een liefdevolle deken aanvoelde.
Het was allemaal zo sereen in huis.
Zelfs toen ze overging, ‘echte liefde is het’, sprak hij hardop uit tegen zichzelf.
Hij was zich ervan bewust dat dit de laatste keer was dat hij haar zou zien.
Maar wat zou het gemis hem zwaar vallen.
Na de uitvaart liep Johannes er verloren bij.
Hij liep doelloos over het kerkhof te kijken naar stenen, met namen erop die hij niet kende.
Een aantal van zijn collega advocaten waren naar de begrafenis gekomen om hem steun te betuigen.
Zij kenden haar niet echt, omdat Johannes haar altijd van dat stuk in zijn leven had weggehouden.
‘Dat is een wereld met wolven en slangen’, zei hij altijd tegen haar.
Maar toch bleek vandaag nu zij hem steun wilde brengen, er een menselijke kant aan te zitten.
Een drietal collega’s hadden hem aangeboden om zijn lopende zaken over te nemen.
Ze zouden het voor hem doen en hij zou gewoon het salaris ontvangen.
Een uiterst vriendelijk gebaar.
Vooral omdat hij wist dat ze het al zo druk hadden.
Johannes had zich erover verbaasd dat ze dit voor hem wilden doen.
Wat hij niet wist was, dat Gabi achter zijn rug om contact op had genomen met zijn kantoor,
een aantal weken geleden.
Heren zoals het waren, hebben ze dit nooit aan hem verteld.
Maar nu was het klaar, hij stond daar alleen op dat koude kille kerkhof.
Zittend aan zijn bureau keek hij weer naar de stapel papieren met het briefje van zijn vader dat prominent er bovenop lag.
‘Ik heb niets meer, niemand!’
Een sterk zelfmedelijdend gevoel bracht hem in tranen.
Hij besloot wat spullen en kleren van zijn geliefde Gabi uit te gaan zoeken.
Lopend naar de slaapkamer leek het alsof er lood in zijn schoenen kwam.
Hij kreeg het benauwd. Hoe kon hij nou iets van haar wegdoen?
Bij het openen van een kistje dat op de grond stond onder haar nachtkastje,
kwam er een briefje omhoog gewaaid.
Hij pakte het op en ging naast haar kant van het bed op de grond
met zijn rug tegen het bed aangeleund zitten.
‘Lieve Johannes’ Stond erop.
Direct kreeg hij een brok in zijn keel!
‘Lieve Johannes
Als het leven je zwaar valt
en je geen vaarwel kunt zeggen
omdat er dan niets overblijft
de pijn niet meer te verdragen is
het huilen geen opluchting geeft
weet dan dat het rijk der liefde daar is om je te omarmen.
mijn lieve vriend mijn lieve man
ik hou van jou met heel mijn wezen
zorg goed voor jezelf!!’
Johannes brak in honderd duizend stukken.
Het leek of hij verscheurd werd door de pijn die hij nu voelde.
Hij huilde zo hard en ongecontroleerd, dat het wel een eeuwigheid leek te duren.
Toen hij echt niet meer kon van het verdriet, kwam er opeens een golf van warmte door hem heen stromen.
Direct werd hij rustig.
Het huilen maakte plaats voor verwondering en stilte.
Gabriëlla schreef veel. Vaak plakte ze overal briefjes op met een doordenkend stukje tekst erop,
waar Johannes over de dag heen vaak zijn hoofd op brak.
Sommige begreep hij niet echt, maar toch deed het iets met hem.
Zo had ze laatst een briefje op de koelkast geplakt waarop stond
“Je zult liefde ontmoeten, wanneer de geest vrij is van alle dingen, die deze in elkaar heeft gezet.”
Het leek of hij nu pas begreep wat ze daar mee bedoelde te zeggen.
Hij besloot het briefje weer terug te leggen in het sierlijke kistje onder haar nachtkastje.
De alles doordringende alleenheid voelde niet meer zo zwaar.
Er was wat berusting in gekomen.
Hij besloot een wandeling te gaan maken. Iets wat Gabi elke dag wel deed.
Al lopend bemerkte Johannes, dat de stilte in hem nog steeds aanwezig was.
Sterker nog, het leek krachtiger te worden naarmate hij verder het bos in liep.
Alles leek scherper te worden.
Zijn lichaam begon te tintelen en de frisse lucht leek wel door al zijn cellen heen te gaan.
Hij had dit nog nooit ervaren maar er wel veel over gehoord toen Gabi hier over sprak.
Hij had vaak knikkend en begrijpend haar aangehoord,
maar nu was het hier in dit moment dat ook hij het ervaarde.
Naar de blauwe hemel kijkend die boven de hoge bomen zichtbaar was,
riep hij hardop: ‘Ik voel het, ik zie het lieverd. Hoor je mij!!!’
‘Kijk de kleuren schat! Ik heb nog nooit zoveel verschillende kleuren groen gezien!’
Opeens bleef hij verstild staan.
Zijn blik viel op een roodborstje voor hem, die zojuist was geland op een tak.
Verwonderd keek hij naar het vogeltje, die zoals het leek, hem aankeek.
Toen hij weer rustig verder wilde gaan lopen en zijn handen in de zakken stak van zijn kobaltblauwe lange jas, voelde hij iets in zijn rechter zak.
Hij haalde een beetje verfrommeld briefje tevoorschijn.
Wat staat daar nu alsof hij even moest schakelen van het zien in directheid naar zien
vanuit de bekende denkgeest.
Het koste hem even wat moeite om te focussen en hij moest zich goed concentreren om de woorden te lezen die op het briefje stonden.
I Am Singing
I Am the song between the singing of the bird,
I Am the song between the howling of the wind,
I Am the song between the thinking of thoughts,
I Am the song between the words,
I Am singing…….
Nog voor hij het laatste woord las, vloog het roodborstje vlak voor hem langs en verdween vervolgens tussen de veilige takken en donkergroene bladeren in de grote boom voor hem.
Verbaasd heeft hij daar nog een tijdje gestaan, voordat hij zijn weg vervolgde door het ook voor hem nu betoverende wonder wat natuur genoemd wordt.
In mijn werk als bewustzijnscoach, gecombineerd met het mediumschap, heb ik de afgelopen twintig jaar veel mensenkennis opgedaan en gemerkt dat veel levensvragen te maken hebben met angst.
Specifiek de angst voor de dood.
Dit onderwerp komt dan ook als rode draad voor in het verhaal.
Er waren bijzondere energieën aanwezig tijdens het schrijven waardoor sommige teksten tot mij kwamen.
Ik laat het graag aan de lezer over, om te ontdekken welke teksten dat zijn.
Het boek heeft niet specifiek een doel en ook zijn er geen methodes en technieken in verwerkt die vast zitten aan een bepaald spiritueel en of geloofssysteem.
Hopelijk mag het de lezer enige mate van zelfinzicht aanreiken.
Met vriendelijke groet, Ronald Rhijnsburger
P.S Ik doe niets met uw gegevens, dit boek is alleen maar een lief gebaar!
Papieren boek!
€ 5,00
incl. btw excl. verzendkosten
Gratis verzending naar de volgende landen: Meer tonen Laat minder zien
Normaal Thuisstudie voor €149,95 nu voor €15,- + GRATIS E-Book
€ 15,00
incl. BTW
Gratis verzending naar de volgende landen: België, Duitsland, Nederland, Spanje Meer tonen Laat minder zien
Thuisstudie van €149,95 nu voor €15,- + Papieren boek van De Salon Filosoof.
€ 20,00
incl. btw excl. verzendkosten
Gratis verzending naar de volgende landen: Meer tonen Laat minder zien
Annemarie Aarts (maandag, 08 juli 2024 09:03)
Hoi Ronald,
Heb het gelezen.
Al met al heel wat processen om door heen te gaan in dit boek.
Zeker ook op dit moment nog heel erg actueel, als je ziet hoe het ervoor staat in de wereld.
Het maakt in ieder geval weer een heleboel actief in mij.
Fijn weekend, Annemarie
Monique van den Boezem (dinsdag, 02 juli 2024 09:02)
Lieve Ronald
Jouw boek heeft mij laten zien hoe slim mijn ego is. Al het positieve Vnl Liefde hing als n wortel voor mn neus en mn oude ik van keihard overal doorheen om iedereen te helpen bleef, Miss n beetje verzacht zodat t leek dat...
Nu kies en BEN IK de zachtheid en de Liefde die ik zo graag...
Er zullen nog genoeg valkuilen komen, edoch dit worteltjes smaakt zo zoet.
Ik ben heel dankbaar en zie dat het tijd is
Dankjewel voor dit grootse cadeau
���
Nb ik ga het boek nog zeker vaker lezen
Jolanda van de Mortel (vrijdag, 28 juni 2024 18:37)
Dank u wel wat een mooi en lief boek.het zal bij vele de angst voor de dood weg nemen.
Mooi om te weten dat er meer is tussen hemel en aarde.
Gr jolanda
Lucia (vrijdag, 21 juni 2024 19:41)
Dank u Ronald voor me de kans te geven om dit boek te lezen .
Het boek leest zich in het algemeen gemakkelijk .
Op dit moment in mijn leven kan ik er een beetje helderheid door krijgen .
Natuurlijk is dit maar een boek waar alle puzzelstukjes altijd mooi in elkaar vallen , was dit in het echt leven ook maar zo .
Dat je de stilte en de noodzakelijke eenzaamheid zo dikwijls beschrijft is voor mij een troost op dit moment in mijn leven .
Dank u
Lucia
Emilia (zaterdag, 08 juni 2024 18:13)
Wat een mooi en zo'n lief boek., soms ook heel emotioneel.
Met alle gevoelens beschreven kan dit zo in ieders leven zijn.
Dankjewel hiervoor.
Camilla (zaterdag, 08 juni 2024 03:58)
����������
Dan Vijgen (maandag, 03 juni 2024 13:54)
Geweldig boek in een keer uitgelezen mijn complimenten
Micha Bollema (dinsdag, 28 mei 2024 22:02)
Ik zou graag een e-book willen lezen.
Irene Clauwaert (zaterdag, 25 mei 2024 11:49)
Us weer zoooo prachtig bedankt lieverd. Fijn weekend gewenst grtjs Clauwaert Irene
Anne Nieuwenhuizen (donderdag, 23 mei 2024 17:33)
toen dit boek uitkwam heb ik het gekocht wist eigenlijk niet goed wat ik er mee moest en heb het aan iemand door gegeven.totdat het boek weer mijn pad kruiste vreemd ,daar ik al een hele tijd met de vraag liep hoe ik weer in verbinding kon komen met mijn creatieve kanaal.ik ben gaan lezen .een fijne warmte doorstroomde mijn hele wezen en ik voelde de verbinding en zeker de herkenning met Johannes. het verhaal laat mij zien waar ik mijzelf geblokkeerd heb .een enorm gevoel van dankbaarheid naar alles en naar jullie samenwerking. een geweldig boek en duidelijk omschreven.
een aanrader om te lezen. liefs Anne
Jolanda van den Heuvel (donderdag, 23 mei 2024 17:33)
Een tijdje geleden heb ik een geweldig boek gewonnen van Ronald Rhijnsburger waar ik super blij mee was. Dit boek had even tijd nog om te rijpen. Maar vorige week donderdag riep het mij. Ik heb het in 1x uit gelezen. Who wat prachtig er werd zoveel aangeraakt. Dat was heel bijzonder en mooi. Het is een echte aanrader. Dankbaar dat dit boek op mijn weg mocht komen�
Anne (donderdag, 23 mei 2024 17:32)
In één adem uitgelezen en kon niet meer stoppen.
Wat kun jij de personages in het boek een ziel geven, het is alsof ik Johannes, Maggy, André en die lieve Sjaan al jaren ken.....Ze zitten in mijn hart, ze raken mijn ziel aan!
Ik ben echt ontroerd door dit verhaal en er zit een bepaalde sfeer in verwerkt die ik nog net kan thuis brengen, maar één ding weet ik wel en dat is dat die sfeer niet van hier is.
Dank je wel dat dit boek op mijn pad kwam, hij behoord vanaf vandaag bij mijn favorieten.
Liefs, Anne
Paul (donderdag, 23 mei 2024 17:31)
Wat een heerlijk boek, kijk uit naar een vervolg
Annelies (donderdag, 23 mei 2024 17:31)
Ik heb zo gehuild bij dit boek, maar het heeft me ook zoveel troost gegeven.
Annemie (donderdag, 23 mei 2024 17:30)
Een aangrijpend prachtig verhaal!!
Anne Nowee (donderdag, 23 mei 2024 17:29)
Ha, mooi mens!
Met veel belangstelling en plezier heb ik je boek gelezen.
Wat een mooie reis maakt Johannes, waar in delen jouw eigen leven in door klinken!?
Ik hou er van boeken te lezen over 'genezijde' waar ik me ook verbonden mee voel.
'Het licht van de onvoorwaardelijke liefdesbron'.
Mijn verlangen om door meer en meer in verbinding te gaan staan is groot, vertroostend om te lezen dat het al is!
Ik moest even wennen aan je schrijfstijl, vooral de voorkeur om na een dialoog of monoloog een hoofdletter te plaatsten.
Maar toen ik er eenmaal 'in zat' verheugde ik me telkens om verder te gaan lezen.
Het boek wordt steeds levendiger als Nico, Sjaan en Maggie erbij komen.
Ontroerend hoe een en ander loopt.
Dank voor dit mooie boek Ronald, ik hoop dat het velen zal bereiken.
Harte groet, Anne Nowee
Ellen (donderdag, 23 mei 2024 17:28)
Lieve Ronald ,
Je boek ligt voor me op tafel, heb zojuist de laatste bladzijde gelezen en het boek gesloten. Er komen traantjes, geen verdrietige, het maakt dingen in me los.
Je geschreven woorden waren heel herkenbaar, helder en sereen. Een meeslepend verhaal. Mooi vond ik bepaalde zinsnedes waarin ik mezelf volledig in kon visualiseren en nog beter je “quotes” begrijp. We gaan er binnenkort eens over praten, zittend onder de kastanjeboom in het mooie Epen.
Jannie Smits-Grave (donderdag, 23 mei 2024 17:28)
Het boek gesigneerd gekregen Ronald , het boek heeft mij van het begin tot het eind geroerd en meegenomen in het verhaal. Wat een mooi, leerzaam, ontroerend en inspirerend boek, in 1 zucht uitgelezen en dat zijn maar weinig boeken waar ik dit mee heb! Prachtige levenslessen omschreven van deze hoofdpersonen die je diep raken! Ronald heeft een verhelderende kijk op het leven mede door zijn gave, en weet mensen zeker te inspireren met dit prachtig boek! Ik heb zelf persoonlijk al een paar prachtige en verhelderende consulten bij Ronald gehad en alleen hij weet tot de kern te komen, en kwam bij mij confronterend maar bovenal inspirerend door, en heb ik ontzettend veel aan te danken gehad! En alles in dit boek kwam weer voorbij en heeft mij wederom diep geraakt en weer van geleerd!
Ik hoop op nog veel meer boeken van Ronald.
Ciska (donderdag, 23 mei 2024 17:27)
Hoi Ronald,
Wat een boek en wat een pracht verhaal !
Ik die nooit een boek nooit heb uit gelezen bleef er aan hangen.
Zo mooi zo verdrietig en zo prachtig dank je wel er voor
Lieve groet Ciska
Claudia (donderdag, 23 mei 2024 17:27)
Buitengewoon boek!
In één ruk uitgelezen maar stukken herlezen is de moeite waard om de diepte van de betekenis of interpretatie ervan door te laten werken.
Door alles nèt iets rustiger en met meer aandacht te doen mag ik meer stilte ervaren. Er is rust in mij gekomen dankzij dit boek. Dank!
Johannes (donderdag, 23 mei 2024 17:24)
ik ben helemaal geen boeken lezer en ik kwam in contact met een pargnost /medium
die mevrouw had ik al een paar keer mee gesproken en die zij jij moet dat boek gaan
lezen en het is onverstelbaar maar ik zit zelf in tijd van stijd en veranderingen in mijn leven en dit boek komt helemaal overeen zoals ik op moment ook door het leven ga
die mevrouw die dit boek mij aanbevool die hadt ook contact met mijn oma en mijn
eerste hond die nu bij mijn oma is in het paradijs boven ons en nog meer dingen dit boek dat geeft zoveel inzichten in je leven
ben ook heel dankbaar dat ik dit boek heb ontvangen en heb gelezen
is heel mooi om te lezen
Edward (donderdag, 23 mei 2024 17:23)
Het verhaal sleurt je mee, en de diepere stukjes tekst deden mij het zelfde voelen als de boeken van Krisnamurti.
Voor mij heeft Ronald hier een bestseller geschreven, die in het zelfde rijtje van Krisnamurti en Eckhart Tolle thuishoort.
Ik ben zeker van plan om op korte termijn Ronald een bezoek te brengen voor een consult.
Dank Ronald.
Maria Smits (donderdag, 23 mei 2024 17:23)
Beste Ronald,
Ik heb het boek al uit.
Kon niet stoppen met lezen. Zo mooi verwoord hoe de kundalini energie kan werken. Er komen heel herkenbare situaties voor in het boek.
Ga het beslist nog eens lezen.
Compliment Ronald voor dit geweldige boek.
Ik wens je veel succes met de verkoop van dit prachtig geschreven boek.
Hartgroet, Maria ❤
Natascha (donderdag, 23 mei 2024 17:19)
Wat een hartverwarmend, leerzaam en mooi boek! Een boek, waar ook tussen de regels door, veel te lezen en van te leren valt. Echt heel bijzonder! Dit is een boek die je niet alleen ‘leest’, maar ook ‘voelt’. Geweldig, Ronald!’
Dank voor het mooie verhaal en wijze lessen.
Liefs, Natascha
Els Rademaker (donderdag, 23 mei 2024 17:19)
De Salon Filosoof! Wat n prachtig boek. Vanaf de eerste bladzijde had t me vast en ik heb het in 1 keer uitgelezen. Kon het niet wegleggen. De laatste keer dat n boek me zo boeide is 40 jaar geleden. Een boek wat voor mij er op het juiste moment was. Het heeft me het missende stukje teruggegeven en ik ben daar ontroerd en dankbaar voor. Een makkelijk te lezen boek met n diepere onderlaag. Dankjewel Ronald. Dit is echt n cadeautje. Lieve groet Els Rademaker
Yvonne Diepenhorst (donderdag, 23 mei 2024 17:18)
Ik had het boek voor mijn verjaardag gevraagd, omdat ik de aankondiging zo mooi vond klinken.
Wat een liefdevol boek, naar overleden geliefden en naar de vrienden.
Onvoorwaardelijke liefde, respect, ware vriendschap, verlies van geliefden, en het verleden dat in het heden glijd, generaties die samen worden, nieuwe liefde, er is zoveel meer te vielen dan alleen de letters te lezen
Het smaakt naar meer, welke gasten gaat
de “stille Savante” ontvangen , hoe krijgen ze inzichten, en hoe gaat Sjaan hen allen helpen( haar hebben we allemaal in ons hart gesloten)
Want op het einde kreeg iedereen de drang om naar het huis te komen, haha ik ben echte romanticus , maar ook mooi beschreven het contact met overledenen , dus s vp schrijf er een vervolg op, hartelijk dank voor het mooie boek
Susanne (donderdag, 23 mei 2024 17:17)
Lieve Ronald, dankbaar voor het prachtige boek.
Als mijn kinderen er later aan toe zijn, dan zal ik ze vragen om het boek ook te lezen.
Wanneer ik het boek had gelezen toen ik een jaar of 14 was, had het een aantal omwegen gescheeld ;-).
Het verhaal geeft mij erkenning, herkenning, bevestiging van het weten, geuren, kleuren, maar vooral veel liefde, stilte en schoonheid.
Het voelde alsof ik onderdeel was van een film was (misschien ook een idee).
Ik lees een boek eigenlijk nooit een tweede keer (behalve van je weet wel wie en nu ook die van jou), maar dit exemplaar krijgt een speciale plek, waar iedereen makkelijk bij kan.
Bedankt voor het delen.
Warme groet voor jullie beiden!
Trudy Zwart (donderdag, 23 mei 2024 17:16)
Een boek met herkenning de verandering...
een ander pad...liefde en verbondenheid....
een leiding die als je er voor openstaat..
grootse dingen teweeg kan brengen in je leven..
Dank je wel Ronald...
lieve groet Trudy ♥️
Ton Roelofs (donderdag, 23 mei 2024 17:16)
Door het lezen van het boek ben ik stilte gaan voelen, mijn pijnen gaan begrijpen en ervaren dat woorden en gedachten een belemmering vormen om te komen in het nu!
Ik ben in het nu geweest! ""Dit boek heeft geen woorden nodig"" Dank je!!
Ton Geilenkirchen (donderdag, 23 mei 2024 17:15)
In 3 fasen uitgelezen. Nimmer las ik een boek waarin de dood, als rode draad, een vriendelijk gezicht kreeg. Het is niet de dood zoals velen van ons hem kennen. Namelijk het einde van het fysieke leven in deze schijnrealiteit. Het is de overgang, terug naar huis, de realiteit achter de schijnrealiteit. Als geen ander weet Ronald, duidelijk te maken, dat de realiteit en de schijnrealiteit feitelijk één zijn, als je de kunst verstaat, van wat ik noem, het denken voorbij. Bedoeld, je te bevrijden van de denkgeest, die in kaders denkt en instrumenten, zoals angst en twijfel, dankbaar gebruikt, zodat je maar vooral binnen die kaders blijft. Eenmaal buiten die kaders, aan het ego (stel dat, en mits, en als, wat indien ?? enz.) voorbij, blijkt dat de realiteit en de schijnrealiteit feitelijk géén gescheiden wereld is. Wij (mensen) zelf maken dat onderscheid, waarvan weer anderen dankbaar gebruik maken (verdeel en heers politiek). Dit hele hiervoor beschreven proces wordt in een boeiend verhaal, hetwelk je als het ware in de atmosfeer van dé realiteit zuigt, helder en alles behalve zweverig uiteengezet. Voor de mensen die het herkennen, dit proces achter de rug hebben of erin verkeren, ademt dit boek de Kracht uit van thuis. Ooit schreef iemand, je wordt huilend geboren, en sterft doorgaans met een glimlach op het gezicht....hoe mooi moet Thuis dan niet zijn. De Salon Filosoof is te vergelijken met de betere single malt whisky, 'a mix of flavours', (drama/romantiek/, met een romantische afdronk, en hints van esoterie,) en misstaat zéker niet op de boekenplank. Chapeau.....!!
Marlies Roost-Laumen (donderdag, 23 mei 2024 17:14)
2 april 2019.
Hallo Ronald, je geweldige boek heb ik in 2 avonden uitgelezen.
Ik heb al een hele tijd geen boek meer gelezen maar met dit boek kon ik niet stoppen.
Toen ik zag dat het boek te koop was, wist ik dat ik het wilde en moest lezen.
Er komen zoveel lessen en inzichten in voor, ook over leven en dood.
Met de tips kan ik heel veel en krijg er weer energie van.
Dit boek is een echte aanrader, dank je wel en veel succes.
Ans Denekamp (donderdag, 23 mei 2024 17:14)
1 april 2019 Hallo Ronald. Ik heb jou boek en in een ruk uitgelezen.
Wat me veel deed dat ieder mens zijn plek heeft in de wereld.
Erg mooi.
De dood zeker niet het einde is en zeker na mijn bijna dood ervaring.
Komt dit steeds terug in jou boek. En het helderziend zijn.
Mensen die over zijn er nog steeds zijn en hun stempel drukken op de dingen die nu spelen Ook haal ik zeker de coach die jij bent uit jou boek. Het verbinden van mensen .
Ik heb jou boek met een lach en een traan gelezen.
Ook als je je partner moet missen door overlijden het leven door gaat.
Er weer iemand op je pad kan komen als de tijd er rijp voor is.
Dan weer nieuwe plannen mag maken .Dat is zo troostend.
De creativiteit van jou schrijven tips Wat kan helpen als het moeilijk is in het leven. tips met je blote voeten in de tuin yoga oefeningen .De natuur het wandelen !
Dat je van baan kunt veranderen om je gevoel en geluk achterna te gaan .
Echt een heerlijk makkelijk weg lezend boek .
Dank je Ronald. Het heeft mij geraakt in heel mijn zijn prachtig.
lieve grt ans denekamp -ledeboer.
Henriette zaterdag, 30 maart 2019 09:36 (donderdag, 23 mei 2024 17:13)
Een geweldig boek. Een goed verhaal met mooie lessen, inzichten en pareltjes welke verschillende snaren raken.
Stoppen met lezen was geen optie.
Het boek inspireert, triggert en nodigt uit.
Het geeft en neemt.
Het verbindt het zichtbare met het onzichtbare.
Het was een adembenemende reis die verhelderde, liet ervaren en liet zien wat nog niet aan het licht was gekomen. D
Dankjewel voor het schrijven
Lucia Rhijnsburger donderdag, 28 maart 2019 14:24 (donderdag, 23 mei 2024 17:11)
Inmiddels het boek in één adem uitgelezen. Een traan, een glimlach, maar ook de resonantie, die bij bepaalde passages plaatsvindt, ontbreken niet. Kortom een schitterend en uitermate knap geschreven boek.
Marianne Bronk-Buijn donderdag, 28 maart 2019 13:59 (donderdag, 23 mei 2024 17:10)
Lieve Ronald een hele grote buiging voor jou, wat een geweldig boek werd gelijk door het verhaal gegrepen. En er staat op spiritueel gebied heel veel in om over na te denken echt prachtig en oprecht. Als je er aan begint wil je hem in 1 x uit lezen, werkelijk zo mooi. Weet ook zeker dat het een groot succes gaat worden. Dank lieverd voor dit mooie boek en de liefdevolle woorden die je voor mij erin hebt geschreven liefs je moedertje.
Marjolein Stolker (zaterdag, 29 januari 2022 15:11) (donderdag, 23 mei 2024 17:09)
Dag Ronald, ik heb net ‘de salon filosoof’ uit. Wat een prachtig boek!!!
Heel ❤ hartelijk dank voor het opschrijven ervan.
Ik heb het in 1adem uitgelezen. Mijn complimenten! Dankjewel ❤
Groet, Marjolijn